คำควบกล้ำ

คำควบกล้ำ คืออะไร?

               คำควบกล้ำ (อักษรควบ) หมายถึง พยัญชนะสองตัวเขียนเรียงกันอยู่ต้นพยางค์ และใช้สระเดียวกัน เวลาอ่านออกเสียงกล้ำเป็นพยางค์เดียวกัน เสียงวรรณยุกต์ของพยางค์นั้นจะผันเป็นไปตามเสียงพยัญชนะตัวหน้า


                           เด็กๆสามารถเรียนรู้เรื่องคำควบกล้ำเพิ่มเติมจากวิดีโอของพี่ไทด้านล่างนี้นะคะ 

 

ข้อสังเกตคำควบกล้ำ

ข้อสังเกตของคำควบกล้ำมีอะไรบ้าง  ไปดูกันเลยค่ะ

๑. คำควบกล้ำเวลาสะกดต้องมีพยัญชนะต้นสองตัว โดยจะมี  ร ล ว รวมอยู่ในพยัญชนะต้น
      เช่น      กราบ    สะกดว่า     กร + อา + บ        อ่านว่า       กราบ
                แปรง     สะกดว่า    ปร + แอ + ง        อ่านว่า      แปรง                
                กลาง    สะกดว่า     กล + อา + ง       อ่านว่า      กลาง
                ควาย    สะกดว่า     คว + อา + ย        อ่านว่า      ควาย
                แขวน    สะกดว่า    ขว + แอ + น        อ่านว่า      แขวน

๒. เมื่อมีพยัญชนะต้นสองตัวแล้วแต่ต้องไม่อ่านออกเสียง อะกึ่งเสียงที่พยัญชนะต้น
    เช่น        ตลาด       สะกดว่า      ตล + อา + ด      อ่านว่า     ตะ - หลาด
                 สวาย    สะกดว่า      สว + อา + ย       อ่านว่า      สวาย
                สว่าง      สะกดว่า     สว + อา + ง+ ่    อ่านว่า      สว่าง

๓. คำควบกล้ำต้องไม่ใช่คำที่มี  ห  นำ
    เช่น        หรอก     สะกดว่า   หร + ออ + ก           อ่านว่า      หรอก
                 หลับ      สะกดว่า    หล + อะ + บ          อ่านว่า      หลับ
                 แหวน    สะกดว่า    หว + แอ+ น           อ่านว่า      แหวน

๔. ระวังคำที่มี สระอัว เพราะจะไม่ใช่คำที่มีวควบกล้ำ
    เช่น       สวย      สะกดว่า    ส + อัว + ย            อ่านว่า      สวย
                ควร      สะกดว่า     ค +อัว + ร             อ่านว่า       ควร

แบบฝึกที่ ๑๕ "ผล"

แบบฝึกที่ ๑๔ "พล"

แบบฝึกที่ ๑๓ "พร"

แบบฝึกที่ ๑๒ "ตร"

แบบฝึกที่ ๑๑ "ปล"

แบบฝึกที่ ๑๐ "ปร"

แบบฝึกที่ ๙ "คว"

แบบฝึกที่ ๘ "คล"

แบบฝึกที่ ๗ "คร"

แบบฝึกที่ ๖ "ขว"

แบบฝึกที่ ๕ "ขล"

แบบฝึกที่ ๔ "ขร"

แบบฝึกที่ ๓ "กว"

แบบฝึกที่ ๒ "กล"

แบบฝึกที่ ๑ "กร"